Ik zat al heel lang aan te hikken tegen de hoeveelheid spullen in de huiskamer, zakelijk en
privé, die alleen maar meer leken te worden.
En waarvan ik geen idee had waar ik moest beginnen. Het was teveel en eigenlijk wist ik
ook niet hoe en waar ik alles op moest bergen.
Ik had hulp nodig! Onzin! Daar ga je toch niet iemand voor inhuren! Toch wel!
En toen ik de afspraak MetAnk had gemaakt, viel er al een last van me af.
En tegelijkertijd zag ik er als een berg tegenop. Opruimen is niet mijn hobby en
ik ben er ook niet goed in.
Samen MetAnk, die van tevoren voorstelde om de avond ervoor en de avond zelf rust te houden,
heb ik vervolgens een hele dag èn avond een flinke slag geslagen.
Ze had dozen en bakjes bij zich, en gele plakkertjes….. hoe eenvoudig kan het zijn 😉 en
alle stapels, dozen, mappen, etc.,etc. gingen we door. Wat kan weg, wat wil je bewaren en waar,
wat kan naar de Kringloop? Na een paar uur zag ik veel resultaat. De kamer werd almaar leger.
Wat heerlijk om zo op te ruimen!
Om 15.00 uur had ik het eigenlijk al helemaal gehad. Bekaf, geen zin meer.
Maar dat was niet de bedoeling! Doorgaan! En toen werd het 17.00 uur, 18.00 uur en
Ank zei ‘regel je wat te eten, dan kunnen we lekker doorgaan’. Pfffff, zucht!
Om 20.00 uur ging Ank – toch wel moe neem ik aan – naar huis en ik – aan het einde van
mijn krachten 😉 – was blij dat ik een avond niets had. Kapot!
De reacties waren lovend. Een blije man die zich nooit had gestoord aan het feit dat de
kamer grotendeels vol lag met mijn spullen, maar erg blij was met deze opgeruimde kamer.
Mijn zus die nog nooit had gezien hoe groot de kamer eigenlijk was.
Het was een stuk lichter nu er geen spullen meer in de vensterbank stonden.
De avond na de dag MetAnk aten mijn man en ik aan tafel…..
En ik had rust en ruimte in mijn hoofd. Heel fijn met de drukke werkzaamheden die ik altijd heb.
We zijn nu een paar maanden verder. En ook al blijf ik slordig en ligt af en toe de bank vol met
spullen, het opruimen gaat makkelijker en sneller.
Nu nadenken of ik de kamer anders wil indelen……
Dank Ank!
Hetty